Vasstøylen og Langhorndalen.
Ein fin gjeng rusla opp frå parkeringa i Kvistaddalen, i det fjerne ser vi turmålet
Langhorndalen.
På rekke over elvene med lette føter.
Tempoet var akkurat passe, og råsa hadde tørka godt opp.
Komiteen var på plass, dei fekk klapp og kos.
Innover sida mot Kvamsedalen ligg framleis mykje snøv i gjøla.
Her er vi framme ved skiltet mot Kvamsedalen.
Vi gjekk vidare mot Vasstøylen.
Litt tid for skriving i boka og småprat.
So gjekk vi rundt vatnet for å fortsette ferda mot Langhorndalen, Fred hadde andre oppdrag så han snudde nedatt.
Råsa rundt vatnet er god å finne.
Litt stein å balansere på, men ellers grei rås.
Vasstøylen er ein vakker plass, ingen tvil!
Vakre er vel desse og, turfølje tek ein kvild før bratta.
Nina og Sverre.
Dotter og far, mykje slekt i Hjørundfjorden.
Vi sikta oss inn så vi gjekk mot ryggen ved elva.
Kryssa litt snøv, det ligg mykje snøv her enda.
Elva var stor men vi fann plassar å krysse.
Siste bratta opp i dalen.
Oppe på kanten fekk vi sjå kor snørikt her er.
Vi skal krysse elva atter ein gong.
Godt med ein "handy man".
Og ei hand til.
Då var det oppover att.
Alpine forhold.
Litt skoddedottar i fjelltoppane gjorde kaldegufsen frå snøven komplett.
Endelig framme, no vart det pause og fellesbilde:
Bodil, Alvhild, Ansgar, Kari, Unni, Ella, Sverre, Marit og Nina.
Skyene letna og vi såg til blå himmel.
So kom sola, her skin ho på Tua.
Snøbre, sol og fjelltur med utsikt, dette kan aldri bli feil.
Sola varma verkeleg godt, og vi fekk lønn som fortjent.
Glitrande forhold.
Vi tok snarvegen over snøbreen nedatt, det var kjapt og kjekt.
Då var det strake råsa rundt vatnet att.
klokkelyng heilt inni brekanten.
Kveldsglimt frå Vasstøylsvatnet, kven vil vel heimatt!
Flott tur heim i lav sol som varma og gjorde turen enda betre.
Vel nede på parkeringa ser vi Langhornet og dalen helsar oss med sin stolte positur.
Takk for laget til eit hyggeleg turfylje.
Neste tur er måndag, då går ferda til Tua på Hustadneset.
VEL MØTT!
Kommentarar