Rundtur på Rekkedal og Risesetra.
Der nypene blømde så raudt at det "mætsja" raudejakkene i turfyljet, starta vi måndagsturen.
Med den gjævaste utsikta på Rekkedal, vert nok dette eit flott hus.
Vidare innover frå Stablehauen er det mykje lerk i skogen, små og store.
Marit og Kari i flott drev.
Med Årsethornet og Hauahornet i bakgrunnen vandra vi innover langs vegen.
Grøthornet i flott majestet framføre oss.
Marit, Kari, Alvhild og Ingebjørg.
Snart ser vi tvers over dalen til Aksla.
Ei sjeggete rogn står flott ved vegen.
Jolhornet og Kvasshornet er det melisdryss på.
Ei rekkje av perfekte juletre langs vegen, vi danna ring og trena litt på julesongane.
Ein perfekt juledekorasjon sto klar.
Har nokon teke ein bit av flugesoppen? Gnafsa litt på piggsoppen?
Ser ut som drops!
Godt gjøymde kantarellar, nam.
Nye vårlege skudd på grana.
Ein røyskatt eller oter har vorte ei trerot?
Ein blyg sopp, og tyttebærlyngen blomstrar og ber bær samstundes.
Blåklokker og soppar i sjønn forening.
Storknebb med bløming i haustskyming, sjeldant.
Snø i fjella og dalen opnar seg innover.
Snart er vi på Kvia.
Vips er vi over brua.
Fellesbildet denne gongen vart på Risesetra, store diskusjonar om fjell og dalar.
No er det på tide å rusle heimatt.
Styggebrauta er under reprasjon, store steinar må til for å halde på massene.
Vegen frå tidlegare ligg nedi elva.
Grøne markar og snø i toppane, eit merkelig år med sommar i buskane endå.
Fin vår, flott sommar og fantastisk haust.
Siste måndagsturen vert neste måndag, gamlevegen.
Søndag 5 oktober vert det avsluttningskveld med kos og premieutdeling, sett av kvelden og bli med på klubbhuset.
Takk for turen og vel møtt på neste, og siste.
Kommentarar