Årskogstøylen og Høgereset.
Vi møttest ved Holen, og gjekk oppover til Heimsteholen, då var vi klar for tur.
Alice, Kanutte, Kari, Alvhild, Fred og Bernt Arve.
Bernt Arve opnar det spesielle gjerdet som slepp oss vidare oppover vegen mot råsa.
Ein flokk med sauder er ikkje komne seg opp i fjellet, dei føretrekk graset på lavare trakter.
Medan dei forsyner seg av slikkesteinen, ser dei forundra på oss som skravlar forbi.
Alvhild og Alice, no er vi oppe ved enden av vegen.
Kari og Fred, to av dei sprekaste.
Kanutte, ei som har sprunge i fjella heile livet.
Vår kjære Bernt Arve, kjapp og alltid fyrst men som ventar tolmodigt på oss likevel.
Ved kanten av stupet!
Nokså bratt ned mot elva her som raset grov ut en del av grunnen.
Bernt Arve og Bodil.
Bjørka veks like godt i vinkel berre røtene er i jord, akkurat som sunnmøringear flest.
Skodda låg over oss og flytta på seg litt her og der.
Snart oppe ved verdens beste vasskjelde.
Fred, Alice og Kanutte, Kari og Alvhild like bak.
Skiltet som viste råsa til Aklestad har nok sett sine beste dagar, vi må lage nye skilt her.
Spørs då om vi får bruke dei fine treskilta med freste bokstavar, eller om vi må rette oss etter nye vedtak og bruke grøne plast eller ferdigproduserte grøne treskilt?
Ved Årskogstøylen vart det sjølvsagt skriving i boka, og ein liten rådslagning.
Vi vart einige om å legge ferda vidare til Høgereset i staden for Keipen.
Keipen får vi ha til gode.
Råsa går lett oppetter sida, og vi hadde god fart.
No låg skoddedotten som ei dundyne nedi dalen, Alvild ser utover den majestetiske Holedalen.
Elva mot Holekonevatnet er stor og brusar kvitt i fjellsida.
Fjellgeiter i full fart oppover kanten, Høgereset i himmelsjå.
Bjønnahiet ligg der og ventar på leigetakar.
No er målet nesten nådd, siste innsats.
I rett tid letta skodda og utsikta vart god.
Kari skriv seg i boka.
No er vi i midten av juli og framleis ligg der snøv i sida på fjellet.
Saudene klivra seg opp på dei brattaste fjellhyllene for å finne det beste graset, du kan sjå dei ligg litt nedom midten på bildet.
Litt kald vind gjorde at vi droppa bading i Bjønnalauget, vi åt litt og kledde godt på oss,
og so var det tid for......
Fellesbildet!
Alice, Kanutte, Kari, Bernt Arve, Fred og Bodil.
På heimveg!
Det ser ut som det er mykje av alt i år, einebær, krekebær og blåbær.
Solmodne, søte, ja så sunt og godt som dette er, ikkje minst når du plukkar dei sjølv.
Velkomstkomiteen var på plass når vi nerma oss ledet.
Takk for laget til folk og fe.
Fin tur, vi må tru at det vert flott vêr på måndag, då vert det tur til Stokkehornet.
Vel møtt!
Kommentarar