Thereseråsa opp til Holesetra.
Mykje folk kom på parkeringsplassen ved Holebrua, vi velde å starte der, so fekk vi ekstra trim med å gå opp til Fremste Holen der råsa starta.
Opp asfaltvegen forbi Holen sand, mot huset til Therese der ho og to andre sto klar til å vere med vidare på turen.
Grusvegen forbi gamlestova er nok den tyngste biten, men alle smilte og var blide.
Linda, Haldis, Therese, Grethe, Elisabeth, Wenche og Kanutte leda flokken.
Like bak kom Alvhild, Kari, Bente og Johanne.
Vi har no fått ei påminning om at vi bør roe ned tempoet, så eg lovar: no er det ingen fare, alle kan bli med på tur, vi går ikkje fort.
Ei lita orientering om Vetesteinen som ligg like nedanfor her, verdt eit besøk ein gong.
Då er alle klar for tur, spent på kva som ventar.
Ingen tvil, kvar går ferda?
Gamle murane til heimsetra og eit hjertelig merke som fortel du er på rett veg.
Monica ved eit hjerte i granskogen.
Små eventyrlege steinar dukkar opp her og der, dette friskar opp og gjer deg glad.
I Kongleskogen kan du treffe "gubben og gamla", litt i tvil kven som er kva,
du må spørje dei sjølv.
Trur gamla har fått blomsterkrans i håret, pynta seg til jonsok.
Liten stopp må til for å sjå på alle desse små kunstverka undervegs.
Trollsk stemning i granskogen, der er godt å gå med mjuk skogbotn.
Ein flugesopp lyser opp, eller er det steinsopp? Gubben har tatt seg ein røyk.
Marius var oppmerksom og fann fargerike konglar i eit tre.
Sjeldan er det vel slik ei folkevandring opp skogen på ein kvardag.
Blomstrande lykke i granene.
Haldis ser opp mot Årskogstøylen, her gjekk råsa frå Aklestad og opp i råsa til andre sida av elva, mot Årskogstøylen, Keipen, og Høgereset.
Fonna som gjekk for nokre år sidan skrubba berget fritt for tre og mold, såra syner godt enda.
Midt i tre og steinvaset fann vi eit par lamb som kosa seg, har den eine raudt band må tru?
Vidare opp, ikkje så bratt som mange andre stader her i dalen.
Hjertelig veg, her har Mariell og Marius funne raude konglar.
Hengande fargerike konglar som lyser opp i den ellers så mørke granskogen.
På utsiktspunktet ser du allereide fjorden mellom trea.
Therese og Nanuk, gode venner.
Therese, no lurer vi fælt på, korleis starta dette?
- Det starta eigentleg med ein slankekur!
-Eg gjekk opp og ned grusvegen, vidare oppover i skogen, der var attgrodd og ikkje kom eg ned same veg som eg gjekk opp alltid.
-Så etter eit halvårstid vart det meir ei rås som var lettare å gå, litt var gammal rås som var der frå før, litt vart til etter eg hadde trakka der so monge gonger.
-Etterkvart kom fleire til å gjekk på denne råsa, det ver dei som kalla råsa for Thereseråsa, sidan det var eg som trakka den opp, slik starta dette.
Pynten då?
-Eg gjekk mykje her oppi skogane attmed bestemor mi Therese, ho lerte meg kreativiteten min, turglede og mykje anna.
-Trur nok ho hadde sett pris på desse fargerike steinane og konglane undervegs i skogen.
-Dette kan vere ein hyllest til henne.
-Håpet er at folk ver glade for det, eg vert det i allefall.
Kvifor går du tur?
-For å halde meg i form, det trengst!
Kvar går ferien i år?
- Til Spania, skal kose meg i sol og varme saman med famile, broren min, ja vi vert sju ungar og fem vaksne så vi skal kose oss.
God tur til deg og alle dine, og takk til deg for Thereseråsa.
Mariell og Monica ser på utsikta, Mariell synest husa er små herifrå, flink turjente dette.
Ut av granskogen skin sola oss i møte.
Er vi verkeleg oppe alt, berre nokre meter att no.
Marit ser forbausa på furua rett oppom.
Bjøllesteinen, der ligg ei bjølle, kven vert fyrst opp for å ringe med bjølla?
Marius og Mariell vann.
Flokken samla seg rundt furua.
Her må vi drikke litt, litt å bite i, og jakkene må fram for no tok nordavinden godt.
Godt prat, og skriving i boka.
Ein hjerteleg plass å sitje, sitteunderlaget finn du i boksa. Mariell testar om det er godt å sitje på.
Flotte steinar som pyntar opp.
Heile flokken samla på eit fellesbilde: Haldis, Jorunn, Kari, Kanutte, Anette, Mariell, Ella, Nina,
Linda, Grethe, Alvhild, Elisabeth, Wenche, Nanuk, Ann Helene, Bodil, Ingvild, Fred, Helga, Monica, Johanne, Marius, Bente, Marit og Therese.
Anette med Mathias på magen, han gjekk ein enkel tur. No var det tid for å rusla heimatt.
Nokre skulle nå eit møte, andre ikkje.
Ein triveleg tur med mykje å glede seg over på vegen opp, og ned.
Neste måndag vert det ikkje tur då det er Jonsokafta, men vi tek turen på tirsdag i staden.
Då vert det tur til Tua på Hustadneset.
Vel møtt.
Kommentarar