Vasstøylen.
Vi sto attmed bommen på Kvistad og kika etter fleire, men kom til at vi vart berre to i kveld.
Vi skal i alle fall på tur, godt vødde for vått vêr la vi i veg.
Langhornet helsa på oss allereide før vi starta på råsa.
Rikeleg med vatn i råsa, eg kan huske at det er heller tørt her på seinsommar og hausten, vanlegvis.
Somme stadar rann der elv over råsa, der det ikkje er elv til vanleg.
Mot kvamsedalen låg skodda tung nedi fjella.
Medan det såg lettare ut mot Langhorndalen. Dette såg bra ut.
På vegen fann vi kjende spor.
Så enda fleire spor.
Ved Vasstøylsvatnet var årsaka til spora,
seks kyr beita fredeleg i den frodige idyllen.
Me skreiv oss kjapt i boka, så ho ikkje vart våtare enn nødvendig.
Etter å ha vandra i råsa som var meir elv enn rås, kom vi til at ekspidisjon Langhorndalen vart avlyst.
Vi hadde ikkje med redningsvestar, så det var nok best å snu.
Vi fann, vi fann- ein utgådd skosåle.
Eit skilt som treng nye skruar og eit skrujarn.
Skiltet som vi har stoppa ved so mong ein gong før.
Gjetarbuda, som er omtalt på ein artikkel på portalen tidlegare.
Sjå under Vasstøylen/ Kvamsedalsreset.
Fellesbilde måtte vi ha, Kari og Bodil.
Nedover fann vi åtte kyr til som kosa seg i regnet. Legg merke til elva som renn ved sida av råsa.
Vått kan vere vakkert!
Vasstøylsvatnet mot Langhorndalen.
Røsslyngen blømer rikt.
Og blømer gjorde jammen eina og.
Blåbær og krekebær i massevis.
Vasstøylen ber namnat sitt med rette, vassrikt var der i allefall i dag.
Takk for laget, von om betre vêr på torsdag.
Då vert det tur til Gunnar-råsa og Storenakken.
Vel møtt!
Kommentarar