Vellukka, utan utsikt.

Vasstøylen og Kvamsedalsreset 4 juli.

Øverst ser du Fred, Bodil, Kari, Bernt Arve, Bente, Haldis, Janneche og Johanne, som vinkar til skoddefolen.

Vi starta frå parkeringsplassen i Kvistaddalen og gjekk forbi ei gulblomstrande beitemark med lukkelege kyr.

Dei ville ikkje vere med på bilde, men kom springande til oss for å sjå om vi hadde noke godt.

Haldis, Johanne, Kari, janneche, Bernt Arve, Fred og Bente.

Det var ikkje skodde her men vi såg at ho låg lengre oppe.

Her fekk hestane kvile.........

Så då tok me oss ein liten kvild me også.

På rekke og rad gjekk vi innover til Vasstøylen, vatnet låg so blankt og frista til kredefisking.

Medan vi skreiv oss i boka sto Haldis og såg drøymande mot , ja var det Langhorndalen eller var det kredefisking ska tru.

So bars det oppover mot Kvamsedalsreset, skodda nerma seg,men desse karane såg lyst på tilværet.

Bernt Arve skal ha skryt for at han ikkje sprong frå oss.

Snøbreeane som ligg i gjøla er framleis store, men det går greitt å fylje råsa likevel.

På kvilesteinen tek vi oss ei lita pause, det var godt og varmt sjølv om vi kjende gufsen frå snøven.

Her velgde vi å gå nedom råsa og ikkje krysse snøbreen, det var mange som var nyskjerrige på kva som var under.

Snøven var ikkje tjukkare enn so...

Det var nok rett å ikkje gå over snøven ja.

Då vi var oppe sette vi oss ned og naut utsikta, tenkte eg måtte dele den med lesarane.

Her på nedoverveg, her har det siste tida (ca ei veke sidan) gått ei skikkeleg vassfonn, snøven var brun og det låg gjørme, stein og anna rusk i råsa og området rundt.

Siste bratta nedatt før det flata ut att mot parkeringsplassen, no har skodda komt litt lenger ned.

Vi er svært klare for å få litt skikkeleg sommar no, kan det vere mulig at denne austamånen ikkje vil hjelpe?

Uansett, vi tek turen til klokkura og Tryvatna neste måndag, fin og slakk tur uansett vêr.

VEL MØTT!