Vi startar med å sitere frå turboka "Fotturar på Sunnmøre": - Lågare fjell finn du ikkje i Hjørundfjorden, ein skogkledd kolle med utsikt som overgår dei fleste toppar med slik høgde.
Her ser vi Leknesnakken - den skogkledde kollen rett imot. Samanlikna med Slogen, toppen i bakgrunnen, vert han liten. Likevel er utsikta frå dette lågaste fjellet i Hjørundfjorden framifrå.
Eg valde å gå opp til Leknesnakken frå Lekneset. Bruk same råsa som du går når du skal på Saksa, men når du kjem opp til steinura tek du til høgre og går opp til kraftmastene. Derifrå etter fjellryggen til toppen. Les meir om dette til slutt i artikkelen. Så ein del foto:
Mot Sæbø og Bondalen
Kanskje likar du Norangsfjorden betre?
Til venstre ser viu mot sør og Stålberghornet, til høgre ser vi mot nord og ut Hjørundfjorden
Litt misvisande, kanskje, men Urkedalen og Langseterdalen til venstre, inn Hjørundfjorden til høgre.
Nesten på toppen av Leknesnakken gjekk eg meg overraskande på ei hytte, eller ei hytte som var i ferd med å gjere sitt siste sukk og sige samen. Er det nokon som veit meir om dette bygget? Kan vi få nokre opplysningar i kommentarfeltet under?
Er det nokon som kan fortelje oss historia til denne falleferdige hytta på Leknesnakken?
Som nemnt gjekk eg opp på Leknesnakken frå Lekneset. Turen opp her var nok ikkje så enkel som ein skulle tru. Det er ikkje lenger beitande geiter i området, difor var graset heller høgt og råsa var ikkje lenger så godt merka. Ein del halvrotne greiner/tre - frå geitebeitingsåra? - låg også i området. Det vart hòl i buksa og eit litt blodig kne for min del, men ei litt betre rydda- og merka rås hadde gjort turen opp enklare. Etterpå fekk eg vite at ruta til toppen frå Urke er enklare og betre å gå.
Dette var fyrste gongen eg var på Leknesnakken og turen er absolutt å anbefale. På gråversdagar kan det ofte vere eit problem for ivrige fjellgåarar å finne ein topp der ein får litt utsikt. Leknesnakken er alternativet. Den er låg noko som gjer at den som oftast ikkje stikk opp i skyene. I tillegg ligg dette fjellet svært sentralt til. Men kanskje burde dei som driv med turisme teke initiativet til at i alle høve råsa frå Lekneset vart rydda og merka skikkeleg? Kanskje kunne gredelaga på Sæbø og i Norangsfjorden fått nokre kroner og gått saman om prosjektet? Og tenk om ei ny "turisthytte" kunne vert sett opp og...
For dei som lengtar lett heim til Sæbø og Bondalen tek eg med eit foto til:
Og så ein quiz som eg reknar med at sjølv ikkje Svein Myhre ikkje greier. Kva for eit sentralt fjell er på fotoet under?
Kva for eit sentralt fjell ser vi her?
Og heilt til slutt tek eg med vevkjerringa som held steinura under Leknesnakken på plass.
 |
| Urke og Norangsfjorden |
Kommentarar
Som Knut skriv i artikkelen så viser det no etterkvart at geita uteblir og det gror att. Ein må fylgje godt med i turstien så ein ikkje går for langt når ein skal på Leknesnakken.
I motsett til Knut så gjekk vi til venstre og vidare mot Leknesdalen og Saksa og vi beundra og forundra oss over den verna Barlindskogen som vaks i berga i fjellsida før Leknesdalen.
Bakdelen med å gå opp frå Lekneset var skuggen tidleg på dag, men etter vi hadde gått ned mot Urke på heimturen så må vi konkludere med at det var ein lettare tur å gå opp frå Lekneset. Der var utruleg bratt ned mot Urke og at furuskogen greidde å klore seg fast i den bratte sida må ha si orsak i at røtene går nedigjennom sprekker i det rotne fjellet. Det rotne fjellet som er i område har vel også si orsak i at vi ikkje fann vatn til drikkeflasken i denne dalen.Ikkje før vi kom oss ned til Urke og storelva fekk vi fylle opp og leske oss i det reine fine vatnet som Hjørundfjordbygdene har. Her skulle Urke grendalag hatt ei vasskrane disponibel i det nye turistanlegget ved kjøpesenteret på Urke.
Denne artikkelen som Knut har skreve her må være medisin på mange måtar for utflytta hjørundfjordingar, men vil nok forsterke og gjere vondt verre for heimlengselen til heimbygda.
Vi går no inn i ei veke med topp vérmelingar og alle som har anledning, nytt det fine haustvéret til å gå tur i fjellet.
Ha ein fin haustdag vidare! :)
Yngve - du har sjølvsagt rett; det er "baksida" av Storehornet frå Saudedalen. Ikkje visste eg om Saudedalen heller før no nyleg. Etter det eg las i Møre-Nytt så er visst du ekstra godt kjent der no, Yngve. :)
Men Knut J - eg trur det er fleire enn meg som vil vite litt om denne hytta. Kan du ikkje gje oss litt til?
Hytta på Leknesnakken vart bygd som ei luftvakthytte i åra rett etter andre verdenskrig. Det vart bygd mange slike hytter der det skulle vere vaktpostar som melde frå om fly som passerte. Den generelle historia om disse hyttene og kvar dei var plasserte får andre fortelje. Heimevernskarar frå Urkebygda og Øyelandet hadde sin mobiliseringspost i hytta. Det var strekt telefonlinje opp, og når dei observerte fly skulle dei ringe til Molde(?) og melde frå. Etter det eg har høyrt vart det slutt då jetflya kom; dei nådde fram til Molde forare enn dei kom gjennom på telefonen. Hyttene ble deretter overtatt av grunnegarane.
Opprinneleg var der også eit vakttårn der dei sat på vakt. Dette blei tatt ned allereie på sekstitalet då fundamentet svikta og tårnet trua med å legge seg over hytta. Eg veit ikkje om det finst bilete av denne hytta, men bildet i denne linken er ganske likt det eg huskar.
http://home.online.no/~sveinii/index-filer/Page1043.htm
Hytta vart dessverre lite brukt. Det er svært lite du kan foreta deg på Leknesnakken utover å nyte utsikta. Den er ikkje brukbart utgangspunkt for andre turar, og hvis du skulle skyte hjort her må du rekne med at han ramlar fleire hundre meter ned hamrane før du får tak i han. Og når du til og med må bere vatnet opp, var det sjelden det var turar dit. Taket var kun dekt av papp, så det var vel ikke å forvente at levetida var så stor, men det er likevel synd at hytta no ser ut som ho gjer.
Eg må seie at eg vart litt sjokkert når eg ser at det ikkje var muleg å finne vatn i Leknesdalen. Kåselva (grova som renn gjennom "dalen" og ned på Leknessida) er rett nok inga stor elv, men det har alltid vore vatn der så det må verkeleg vere ein turr haust.
Eg beklager viss eg utrykte meg så bastant at du oppfatta meg som at det ikkje fanst vatn i Leknesdalen. Eg både skreiv og meinte at vi ikkje fann drikkevatn. Det vatnet vi fann var stilleståande myrpøyter som var lite appetitteleg å drikke, og det var ikkje kritisk for vår del at vi mangla vatn, så å drikke det var ikkje så aktuelt. Men elva ned mot Leknessida kontrollerte vi ikkje då vi gjekk mot Urke på nedturen. Øverst i denne elva rann der litt vatn, men når vi kom nedover bratta vart elva heilt turr, men vi høyrde vatnet rann djupt nedi steinura. Og det har heller ikkje vore ein turr sommar, men tvert imot så har det vore nedbør snart kvar dag i heile sommar. Dette har vi bønder fått merke når vi skulle få inn slåtten og ikkje minst når vi prøvde oss på torrhøy.
Sidan vi har tema frå krigens dagar her så kan eg fortelje at eg kom i prat med eigaren på Skamsar camping på Bismo i Lom for 10-15 år sidan, og han spurde kvar vi kom i frå og eg fortalde eg kom frå Bondalen i Hjørundfjorden.
-Ja, då er du ikkje langt frå Lekneset då sa han, og det er ein plass eg aldri gløymer.
Eg måtte sjølvsagt få vite meir kva han meinte med det, og då fortalde han at han hadde vore med i illegalt motstandsarbeid under krigen, og måtte røme frå Lom og kome seg mot kysten for å kome over til England. Her på Lekneset vart han arrestert av tyske soldatar og torturert for å røpe kva ærend han hadde. Eg meiner at eg undersøkte litt om mannen når eg kom heim og det viste seg at han var Lensmann i Skjåk/Lom og seinare såg eg i Dagbladet det var han som tok den berykta "Vandraren" som gjorde så mange hytte-innbrudd i området. Då var han pensjonert.
Er det nokon som kan bekrefte denne hendinga?
Hytta som er der hadde eg heilt gløymt, men eg kjem på at eg blei fortalt at den hadde med 2. verdenskrig å gjere... Den gongen var det fullt mogleg å gå inn i hytta og ete nista si eller liknande, men det ser ut til å vere litt nitrist no...
Når det gjeld drikkevatn i Leknesdalen skal det vere fullt mogleg å drikke frå elva som kjem ned frå Saksarota og som ein kan sjå renn ut i frå Leknesdalen. Det er stort sett sirkulasjon i elva, men det kan då variere med kor mykje vatn som har kome ned i form av nedbør.