Kvart år arrangera Sogn turlag fellestur over Jostedalsbreen i regi av DNT. Fire erfarne breførera fører ei gruppe menneskjer over breen på eit tidsspekter på fire dagar. I år bestemte vi oss (Linn, Mariann og Synneve) for å bli med dei på tur. Det var rekordmange som hadde meldt seg på i år, heile 65 stk!
Turen går på Jostedalsbreen frå Erdalen (Stryn) i nord til Fjærland (Sogn) i syd. Dette brukte vi fire dagar på, der vi la bak oss 6,5 mil og over 2000 høgdemeter, på ski og til fots. Vi hadde kvar over 20 kg i ryggsekken, noko vi kjende godt!
Dag 1: Turen vår starta frå Erdalen i Oppstryn. Der i frå gjekk vi til Vetledalssetra der vi skulle tilbringe første natta på ekspedisjonen i telt på støylen.
Bussen set oss av i Erdalen, vi festar skia på sekken og er klare til å gå mot Vetledalssetra - turens fyrste mål.
Jentene med full oppakkning.
l
Turfylgjet spenna klare - Mariann, Linn og Synneve.
Ulendt terreng med skisko og skistavar på bar bakke.
Vi har slått leir på Vetledalssetra, fornøgde med telt-oppsettinga!
Dag 2: Etter ei lang natt i telt, startar dagens etappe, turens hardaste etappe, den gjekk opp hovudbreen. Ski og fellar kom på beina.
Eit utfordrande parti...
Lang lang rekke.... Klare for å trakke på breen
Linn, Synneve og Mariann
Over "Småttene" (eit oppsråkke brefall) måtte turlaget selast på og bli botne i tau, heile 69 menneskjer i eit og same tau. Turen over bresprekkene blei hard, då dei fremste i taulaget drog på, og det var lite rom for små pustepauser.
Her kan ein skimte mykje bresprekker i breen.
Pusta letta ut etter ei tung og strabasiøs etappe over bresprekkene i tau. Fått opp teltet vårt for andre gong på turen.
Dag 3:
Ein ny dag venta oss - ei litt lettare etappe med både opp- og nedstigning. No var det av med fellar og på med smurning. Mykje prøving og feiling måtte til... "Blå? nei... lilla, nei universal held heile dagen. Nei vi gjeng for klister"
Her kjem blå swix på...
Vakre vidder - kvitt so langt du kan sjå.
Solid oppakning - godt over 20 kg kjennest godt i både motbakkane og ondabakkane....
Ja...det var eit slit!!
Ploging i ondabakkane....
Pause - då heiv vi oss rondt å smelta snø og kokte vatn på primusen, både for å sikre oss lunch og drikke på flaskene.
Med godt mot!
Ein fin snøskulptur på breen...
Endeleg framme ved Ramnane - den siste plassen vi skulle telte på turen vår.
Sola går ned... utsikt frå teltet... :)
To slitne jenter ordnar seg kveldsmat.
Dag 4: den såkalla "sjarmøretappa"... mykje nedoverbakka, som også byr på utfordringar på sin måte. Det blei mykje knall og fall, med smale, bakglatte ski og tungt lasta rygg!
Synneve er klar for ein ny dag!
Ein ørsting i turfylgjet vårt - Dag Eikås her ilag med Mariann!
Siste rast - ved Supphellenipa. Ganske so fornøgde! Kokar oss vassgraut...
Turfylgjet vårt - ein kjekke gjeng!!
Dei fire strålande breførerane våra! Alltid blide og behjelpelige med det meste.
Terje, Kjell, Irene og Asle.
Dei siste bakkane ned mot Fjærlandsfjorden blei ei stor utfordring. Kroppen var mørbanka og lårmusklane skreik, her er det ikkje om å gjere å ha fin stil - men å halde seg på beina.
Ved Flatbrehytta - fornøgde med eigen innsats! Fortsatt 1000 høgdemeter igjen ned til fjorden.
Ned fonnarmane - å hei kor det går..................
Endeleg komt i låglandet igjen - våren viser seg. Vi har endelig komt i MÅL!!
På denne turen har vi fått prøve oss både fysisk og psykisk. Det var tungt, tyngre enn vi trudde. Den største utfordninga var vel å gå med så tung oppakkning noko som blei relativt nytt for oss. Det var lange etapper, der vi starta tidleg på morgonen og gjekk heilt til kvelden kom, gjerne opptil 12 - 13 timar.
Likevel var det absolutt verdt det, dette er heilt klart ein tur vi kjem til å hugse resten av livet ... :)
Mariann Skaar Skotte
Synneve Skare
Linn Cathrin Straume
Kommentarar
Ikkje fritt for at ej vart litt misunnelig...
Såg ut som en kjempeflotte tur, med en tøtsj av blodsmak og melkesyre;p