Om sommaren er Stenes det finaste eksempel på norsk kulturlandskap eg veit om.
Om vinteren er det endå meir dramatisk der det ligg under Stollberghornet. Det var tydeleg då eg kom på heimveg at det var lys berre i det eine tunet. La oss håpe at det ikkje sloknar i det andre også.
Fonnvernet har i alle høve virka slik det skal.
Konedalen har spandert mykje mold og stein utover bøane . Eit skikkeleg vassglop er ingen spøk. Og Konehornet passar på at Nordang får skugge på seg sjølv midtsommars.( Bra for middagsluren i slåtten.)
Ved Nova ser eg meg attende og konstaterer at brøytekantane er større enn naturleg.Fonn her også. Slogen i bakgrunnen.
Stavbergsetra er plassert for å overleve mellom alle fonnene.
Endå står skivestativa frå jaktprøva i haust. Men det spørst kor lenge. Norangdal skyttarlag har dispensasjon frå kravet om overbygd standplass for å arrangere jaktprøva. Det skulle berre mangle.
Etter å ha passert Urasetra kjem eg til ein fint brøyta turistparkeringsplass. Men i dag fekk eg stå her åleine.
Eg kan ikkje anna enn vise kontrasten mellom årstidene. Dette biletet er frå juli i sommar. Gjev vi går mot ein like fin sommar i 2009. Takk for fylgjet.
Kommentarar