Norangdal grendalag sto som arrangør av denne 100-årsmarkeringa. Bort i mot 400 møtte fram i det strålande veret. Og det er god grunn til å minnast raset.
Frå toppen av Keipen t.h. kom raset som danna kløfta mellom toppane og tok med to mill. kubikkmeter stein som låg opp til 40 m høgt i dalbotnen.
Tilstellinga vart leia av Eivind Øye til samling ved sørsida av vatnet, ved Gange-Rolvsteinen og på Lygnøyra nord om vatnet.
Restane av selmurane, steingardar og gamlevegen under vatn er kanskje dei mest kjende motiva frå Lygnstøylvatnet.
Ein av dei mange selmurane som har lege slik sidan raset gjekk
Ålesund Sportsdykkerklubb stilte med ei stor tropp dykkarar som synest vatnet er unikt når det gjeld lysbrytinga og har glede av at restar av busker og treverk er svært godt bevart, sjøl om det har gått 100 år sidan neddemminga.
Eit titals dykkarar var i aktivitet
Langs riksvegen samla folk seg og lytta til orienteringane.
3-400 møtte opp
Ved Gange-Rolvsteinen orienterte Paul Schmidt Skylstad om bakgrunnen for denne prektige, naturlege bautaen over raset søndagsmorgonen for 100 år sidan.
Eivind Øye t.v. og Paul Schmidt Skylstad ved "bautasteinen".
På nordsida av vatnet, på Lygnøyra, var det samling med underhaldning av Honndalstausene, diktlesing, prospektkortutstilling med Lygnstøyl-motiv v/Jostein O.Mo, trekkspelmusikk v/ Halvard Urke og Leif Øye. Og i tillegg vanka det både rjomegraut og anna å bite i.
Lars Kristian Norang ga ei grundig historisk orientering om raset. Opplysningane var direkte overleverte til han frå bestemora, Steffine Olsdtr. Skylstad, som var 23 år då raset gjekk, og skildra korleis ho opplevde rasdagen og dagane i etterkant der vatnet steig og steig, og lyden frå fuglane som hadde reir i trea og måtte forlate både reir og ungar.
Lars Kristian Norang, t.v. heldt ei velformulert og innhaldsrik orientering. Eivind Øye t.h.
Lars Kristian la heller ikkje skjul på at det vil kome fleire ras frå Keipen, men ingen veit når det skjer. Men sprekka veks, kunne han opplyse. Raset begrov og dekte over med vatn ein gammal krangel om grenser mellom sela til Skylstad og Norang, så ikkje så gale at det ikkje er godt for noko..
Lygnøyra på nordsida av Lygnstøylvatnet, sett frå riksvegen.
Vi la merke til at arrangøren og dei som orienterte konsekvent brukte namnet Lygnstøylvatnet og Lygnøyra. Opphavet kjem frå elva Lygna som renn lognt nedover mot Skylstadbøane. Det verka derfor historielaust når vegvesenet har merka staden med Lyngstøylvatnet.
Norangdal grendelag kan sjå tilbake til eit særdeles vellykka arrangement i ein vakker natur og med eit smilande mai-ver.
Kommentarar
Oppsummert må ein ta fram:
•Ein fantastisk vårdag med sol og snø i fjella og nesten vindstille over vatnet.
•Eit gjennomført og gjennomarbeida program.
•Ein historie-time til alle som er interessert i lokalhistorie.
•Eit tilbod til alle som vil satse på turisme og gaiding for å verte kjend med lokalhistoria.
•Ei flott biletesamling av gamle bilete og postkort og nyare undervatns fargefoto
Ikkje minst må eg få rose den kunskapsrike Lars Kristian Norang sin levande forteljing om slik han høyrde bestemor si opplevde raset før og etter. Etter at raset hadde gått vart støylen neddemd sakte men sikkert, og til slutt måtte fuglane forlate reir og ungar, og bestemora gløymde ikkje den såre fuglesangen som var. Det store raset låg og seig og bevega på seg i mange dagar, og der var ein lyd over heile området.I denne fine stemninga denne søndagen 100 år etter, og med god forteljarkunst, var det som vi kunne sjå kva som hende for 100 år sidan.
Eks lærar Lars Kristian får karakter S frå meg i innhald og framføring.
Takk til Norangdal grendalag.