Olavsdalen/ Olavshola.
Ei vassfonn som frakta ned rikeleg med sand og grus har rasert nedre delen av råsa.
Nesten skam å seie, men det var årets fyrste tur i Olavshola for alle oss tre.
Irene, Gunnar og eg (Bodil).
Er det nokon av dalens bønder som kan svare på korfor dette graset
er så ekstremt høgt i år?
Det er mykje i Skondalen, Holedalen, ja vi kan sjå frå andre sida at Korsabrua er gul av dette graset. Likar ikkje hjorten slikt gras?
I starten av skogsvegen er landskapet nesten ikkje til å kjenne att, kvar er steinen med inripa namn på?
Kan det vere denne? den har hamna opp ned i raset.
Huldregrova og Raudremsgjylet er ikkje skada av raset heldigvis.
Skiltet om Kaldbakkstøylen står på sin plass.
Utsikta er flott både mot Gunnar og Irene, og mot fjorden og Sæbø.
Sidrande friskt med full skjenkerett.
Smaken er den beste du kan tenke deg.
Gunnar kan konstantere at sjølv med lite vatn renn det friskt i "skjenkeretten".
Mikkjelskogen kraftverk risla og går, med lav vassføring.
Sangt Olavs portalen er passert.
Vakker "duett" på benken.
Pause ved Likkjesetra.
No verte det vel folkesnakk, me får syngje "Griskokktrøsta", eller me kan sjå på noko vakkert:
Denne siste lukta kort sagt forferdeleg, kadaverlukt!
No er det på tide å skrive seg i boka, mykje folk har vitja dalen i sommar-BRA.
Alltid triveleg å kome opp til hellaren.
Du og du kor ein kan ha det.....
Her er skikkeleg koseligt, meiner Irene.
Gunnar må nok desverre erkjenne at vi skulle ha fiksa på døra, vêret har trutna henne og karmen har fått ein trøkk.
Den eine glasplata er knust så her må nok reprasjonar til.
Vakkert ved utsikten, no kom nesten sola gjennom til oss.
Blide kompisar ved plata til Fred.
Nesten seeelllfiiie!
No lysnar det fram i Frølandsdalen, Gunnar ser mot Stokke.
Ja, sjå der er sola gjennom!
Det var mykje flott å oppleve å sjå i Olavsdalen i dag.
Fine fargar i skog og mark, og varmt og godt i lufta.
Tusen takk for turen, vi var få men flinke;)
Neste måndagstur er Frølandsetra, VEL MØTT!
Kommentarar